فریاد عاشق از اکبر گلپایگانی

 من که می دانم شبی ، عمرم به پایان می رسد

نوبت خاموشیِ من ، سهل و آسان می رسد

من که می دانم که تا ، سرگرم بزم هستی ام

مرگ ویرانگر چه بی رحم و شتابان می رسد

پس چرا ، پس چرا عاشق نباشم ، پس چرا عاشق نباشم

من که می دانم به دنیا اعتباری نیست نیست

بین مرگ و آدمی قول و قراری نیست نیست

من که میدانم اجل ، ناخوانده و بی دادگر

سرزده می اید و راه فراری نیست نیست

پس چرا ؟ پس چرا عاشق نباشم ؟ پس چرا عاشق نباشم ؟

من که می دانم شبی ، عمرم به پایان می رسد

نوبت نوبتِ خاموشیِ من ، سهل و آسان می رسد

پس چرا ؟ پس چرا عاشق نباشم ؟ پس چرا عاشق نباشم ؟

پس چرا ؟ پس چرا عاشق نباشم ؟ پس چرا عاشق نباشم ؟